Pastoor Ed. Serrrarens (geb. 11-11-1931 te Roermond) was een bescheiden en aimabel man, die zelf nooit op de voorgrond wilde treden. Als jongetje is hij lid geweest van de verkenners in zijn geboorte stad. 

Nadat hij op 1 mei 1977 de H. Familieparochie overnam van de eerder dat jaar overleden pastoor M. Partouns werd hij de geestelijk begeleider van onze groep. 25 Jaar lang was hij dé aalmoezenier van scouting Pius XII. Dat is zo lang, dat men zich er niet van bewust is, dat aan een dergelijke lange periode een einde zou kunnen komen, want hij was er altijd bij: bij elke installatie van nieuwe leden, bij het uitspreken van het reisgebed voorafgaande aan onze zomerkampen, maar ook tijdens het opbouwen van de van de kerststal voor de kerk van de H. Familieparochie. 

Hoe zeer hij ‘eentje van ons’ was blijkt uit het feit dat wij zijn reisgebed ook wel liefkozend ‘het gebedje van Edje’ noemden. Zeven kaarsjes werden daarbij ontstoken. Elk kaarsje stond voor een van de zeven dagen van het zomerkamp en was symbool voor een wens, uitgesproken door een lid van elke speltak. Eén kaarsje was voor mooi weer, een voor vriendschap, een voor een behouden terugkomst enzovoorts. 

Over zijn tijd bij de verkenners in Roermond wilde hij bij elke gelegenheid graag vertellen en zijn verhalen raakten je. En telkens kwam er één zaak terug: de warmte, de vriendschap en het licht die je kon ervaren zittend rondom het kampvuur. 

Toen onze nieuwe kampvuurkuil in 2002 officieel geopend werd, was het dan ook voor iedereen duidelijk: dit was de Serrarenskuil, de plek waarover onze aalmoezenier zo vaak gesproken had. Als één van zijn laatste taken heeft hij zelf de kampvuurkuil geopend en ingezegend.

Op zondag 20 januari 2019 werd onze Serrarenskuil na een grondige opknapbeurt heropend en ingezegend door onze huidige aalmoezenier pastoor Freek Jongen. Daarbij werd ook de plaquette die ons herinnerd aan de naamgever van de Serrarens-kuil opnieuw onthuld, nu op een nieuwe, prominente plaats, voor iedereen zichtbaar. Graag houden wij de herinnering aan hem op deze wijze levend.

Eduard Serrarens overleed op 15 mei 2003 na een ziekbed en verblijf van ongeveer 2 jaar in verpleeg- en verzorgingstehuis ‘Huize de Berg’ in Heerlen.